بایدن ثابت نکرده است که دوست قابل اعتماد اتحادیه اروپا است - RT DE

بروکسل متقاعد شده بود که پایان دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ به معنای داشتن یک متحد دوباره در واشنگتن است. اما پس از اولین سال حضور در کاخ سفید، بایدن معلوم شد که از بهترین دوست اتحادیه اروپا دور است.

تجزیه و تحلیل توسط Paul A. Nuttle

زمانی که جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده شد، بروکسل آهی از سر آسودگی کشید. دونالد ترامپ غیرقابل پیش بینی و علناً بدبین به اروپا رفته و مردی که به راحتی می توان با او کنار آمد، روی کار آمد. اروپایی‌کرات‌ها احتمالاً فکر می‌کردند که وقتی بایدن به قدرت رسید، به دلیل نزدیکی ایدئولوژیک و اعتماد متقابل، می‌توان بازگشت به حالت عادی و روابط گرم‌تری داشت. با این حال، معلوم شد که متفاوت از حد انتظار است.

منصفانه است که بگوییم اتحادیه اروپا روابط دوسویه ای با دولت ترامپ داشت. دعوا بر سر تجارت، امور مالی و تقریباً هر چیز دیگری وجود داشت. علاوه بر این، ترامپ از حامیان صریح برگزیت است که بدون شک یوروکرات ها را خشمگین کرده است.

اما با روی کار آمدن بایدن، کسی ممکن است فکر کرده باشد که اکنون می تواند همه چیز را پشت سر بگذارد. معلوم شد که بروکسل با مردی در کاخ سفید سر و کار دارد: کسی که به طور غریزی از سازمان‌های بین‌المللی مانند اتحادیه اروپا حمایت می‌کرد و برخلاف سلف شورشی خود، مایل بود منافع جامعه بین‌المللی را بر منافع ایالات متحده ترجیح دهد.

به نوعی ناامید نشدند. بایدن بلافاصله تصمیم ترامپ برای خروج از توافقنامه آب و هوایی پاریس را لغو کرد و از توافق اتحادیه اروپا پس از برگزیت با بریتانیا در مورد پروتکل ایرلند شمالی حمایت کرد. با این حال، اگر یوروکرات ها فکر می کردند که بردن بایدن به ریاست جمهوری به معنای بازگشت به روابط راحت قبل از سال 2016 است، در اشتباه بودند.

بایدن با خروج از افغانستان شروع به تحقیر اتحادیه اروپا کرد. در واقع، او حتی به خود زحمت نداد که از قبل تصمیم خود برای خروج نیروهای آمریکایی را به بروکسل اطلاع دهد، اگرچه کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند آلمان، لهستان و ایتالیا با نیروهای خود در هندوکش حضور داشتند.

روابط ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز با اعلام این که استرالیا از قرارداد خود با فرانسه برای تامین زیردریایی های دیزلی خارج می شود و در عوض به توافق با ایالات متحده و بریتانیا خواهد رفت، بدتر شده است.

این پیمان که از آن زمان به نام AUKUS شناخته شد، ضربه شدیدی به شهرت فرانسه وارد کرد که 37 میلیارد دلار از سفارشات صنعت خود را در نتیجه قرارداد لغو شده از دست داد. در آن زمان، ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه گفت:

"این تصمیم وحشیانه، یک طرفه و غیرقابل پیش بینی من را به من یادآوری می کند که ترامپ چه کار می کند. من عصبانی و ناراحت هستم. شما این کار را در بین متحدان انجام نمی دهید. این واقعاً یک ضربه به پشت است."

اگرچه بایدن بعداً سعی کرد به افراد بی پروا کمک کند، اما اعتماد شکسته شد و خسارت وارد شد. اتحادیه اروپا با داشتن چنین شریک بی ثباتی در صفوف خود، از آن زمان تلاش کرده است تا مسیری مستقل در دفاع در پیش گیرد. به عنوان مثال، جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی هفته گذشته از مرز اوکراین و روسیه بازدید کرد.

او در آنجا از اتحادیه اروپا خواست در همه مذاکرات بین ایالات متحده و روسیه شرکت کند. بورل گفت: «ما دیگر در دوران یالتا نیستیم»، یعنی تمایلی به اجلاس سران درست قبل از پایان جنگ جهانی دوم، جایی که «سه بزرگ» - اتحاد جماهیر شوروی، بریتانیا و ایالات متحده - با یکدیگر توافق کردند بعد از جنگ در اروپا نفوذ خواهد شد.

با این حال، اتحادیه اروپا در خط مقدم مذاکرات ژنو بین ایالات متحده و روسیه در مورد وضعیت اوکراین قرار نداشت. پیام واضح بود: اتحادیه اروپا شایسته همتراز با ابرقدرت ها در هنگام اتخاذ تصمیمات استراتژیک مهم نیست. حذف اتحادیه اروپا از مذاکرات ژنو در بروکسل بی‌توجه نبوده و این استدلال را تقویت می‌کند که اتحادیه به سیاست خارجی و دفاعی یکپارچه‌تر نیاز دارد، چیزی که بورل اغلب در گذشته خواستار آن بوده است.

همچنین تصادفی نیست که امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه اخیراً خواستار یک "قطب نمای استراتژیک" برای کل اتحادیه اروپا در این زمینه شد. ماکرون که کشورش در حال حاضر ریاست شورای اروپا را بر عهده دارد، گفت: این به ما امکان می‌دهد یک موضع مشترک اروپایی در داخل ناتو داشته باشیم و به شیوه‌ای هماهنگ‌تر با هم کار کنیم. تلاش ماکرون برای خودمختاری نظامی، که می تواند به عنوان اولین گام به سوی هدف نهایی او یعنی یک ارتش کامل اتحادیه اروپا تلقی شود، از حمایت یوروکرات ها در بروکسل برخوردار است.

اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا نیز گفت:

فکر می کنم زمان آن فرا رسیده است که سرعت دفاع را در اروپا تغییر دهیم.

انگیزه مجدد برای تقویت دفاع اتحادیه اروپا و تلاش برای استقلال نظامی از این واقعیت ناشی می شود که ایالات متحده به طور فزاینده ای به عنوان یک شریک غیرقابل اعتماد دیده می شود. این یکی از بسیاری از پیامدهای ناخواسته سال اول شکست بایدن در کاخ سفید است. اگر اتحادیه اروپا فکر می کرد که ورود بایدن به کاخ سفید نوید دهنده عصر طلایی جدیدی در روابط اتحادیه اروپا و ایالات متحده باشد، او عمیقاً از تصمیمات خود در اولین سال ریاست جمهوری خود ناامید شده بود.

با توجه به سیاست خارجی و دفاعی، رئیس جمهور ایالات متحده با اتحادیه اروپا - به درستی می گویند - با تحقیر برخورد کرده است. با این حال، صداهای قدرتمند اتحادیه اروپا اکنون از اتحادیه می خواهند که مسیر مستقل تری را اتخاذ کند و خود را از نفوذ ایالات متحده رها کند.

RT DE به دنبال طیف وسیعی از نظرات است. پست ها و نظرات مهمان نباید منعکس کننده دیدگاه سردبیر باشد.

از انگلیسی ترجمه شده است.

پل آ. ناتل مورخ، نویسنده و سیاستمدار سابق است. او از سال 2009 تا 2019 عضو پارلمان اروپا بود و از مبارزان برجسته برگزیت بود.

بیشتر در مورد موضوع - جادوگر زنجبیل واشنگتن - او اکنون علیه نورد استریم 2 نقشه می کشد