پارلمان اروپا از ناوالنی جعلی تقدیر می کند - RT DE

پارلمان اروپا جایزه ساخاروف امسال را به الکسی ناوالنی رهبر مخالفان روسیه اعطا کرد. مراسم اهدای جایزه روز چهارشنبه برگزار شد و با رسوایی به پایان رسید: نام برنده به اشتباه در گواهی رسمی جایزه نوشته شده بود. نویسنده ما معتقد است که علاوه بر این اشتباه، جایزه به ناوالنی وجود ندارد.

آیا السکی ناوالنی را می شناسید؟ نه؟ بله، زیرا امروز پارلمان اروپا جایزه ساخاروف را به او اهدا کرد.

همه چیز خیلی جدی و جدی شروع شد: در ابتدای مراسم اهدای جوایز، ویدیوی رقت انگیزی منتشر شد که در آن کارمندان ناوالنی، جوان و شیک پوش، مصمم و شیک پوش، کارفرمای خود را به عنوان مسیح و شهید مبارزه با فساد در یک نفر معرفی می کنند. . البته حتی یک کلمه هم در مورد بیزاری او از مهاجران که به وعده رسمی کمپین انتخاباتی او برای نامزدی شهردار مسکو در سال 2013 برای اخراج "آسیایی ها" از شهر ختم شد. همچنین هیچ سکانسی از تبلیغات اسلحه گرم او در سال 2007 وجود ندارد، که در آن یکی از محبوب‌های غربی مسلمانان را با سوسک‌ها یکی می‌داند و یکی یکی تیراندازی می‌کند. هیچ ضبطی از "راهپیمایی های روسی" وجود ندارد که در آن الکسی دوست داشته باشد در کنار نازی ها و فاشیست های اخراج شده صف آرایی کند. و اتفاقاً هرگز از او فاصله نگرفت. هیچ کدام از آن ها.

همچنان به نام او در یوتیوب: ویدئوی رسوایی ناوالنی:

ناوالنی به عنوان یک انقلابی آماده نبرد از "ارزش های اروپایی" به عنوان یک شخصیت قهرمان نور به تصویر کشیده می شود. معایب فقط یک ناراحتی خواهد بود.

این جایزه توسط دیوید ساسولی رئیس پارلمان اروپا اهدا خواهد شد. طبق معمول اینجا هیچ شگفتی وجود ندارد. هزاران بار شنیده می شود.

و سپس روی سکو می رود: داریا، دختر ناوالنی، با عکس بزرگی از پدرش در آغوشش. او آن را روی میز کوچکی در کنار تریبون قرار می دهد تا در طول سخنرانی خود که از طرف پدرش ارائه می کند، بارها در کانون توجه دوربین قرار گیرد. ناوالنی یک تی شرت آبی پوشیده است، صورتش قاطعانه به جلو حرکت می کند و پشت سر او یک پلیس روسی قرار دارد. سناریوی تهدید بصری، اگرچه چهره افسر پلیس نشان دهنده غیبت و بی تفاوتی است.

داریا انگلیسی عالی و تقریباً خیلی روان صحبت می کند: بله، ناوالنی «مرد خالص»، که دوست دارد این موضوع را با دیگران نقد کند، کمک های مالی کافی با ویدیوهای خود جمع آوری کرده است تا بهترین و گران ترین کالج ها و دانشگاه های بریتانیا را برای دو فرزندش تأمین مالی کند.

داریا سخنان خود را با عذرخواهی آغاز می کند: شما که یک دانشجوی 20 ساله هستید چندان با سیاست آشنا نیستید و ممکن است اشتباه کنید. با این حال، فقط چند دقیقه طول می کشد و دانش آموز به ما می گوید که همه ما باید کتاب های درسی تاریخ خود را باز کنیم و از آنها بیاموزیم که عمل گرایی هرگز در سیاست بین المللی کارساز نیست. تصویر (دیگر چه؟) توسط سیاست مماشات با هیتلر قبل از جنگ جهانی دوم استفاده می شود.

آیا برخی در اروپا می‌خواهند با پوتین "لاستیک" کنند؟ این جوان با استعداد سیاسی هشدار می دهد و به شما توصیه می کند که ماشین حساب را بردارید و حساب کنید. در ادامه فهرستی از تمامی ادعاهای اثبات شده و غیرقابل اثباتی که غرب در 20 سال گذشته علیه پوتین و روسیه مطرح کرده است، آورده شده است. مقصر همه اینها، ما قبلاً آن را شنیده ایم: عمل گرایی.

در میان آن‌ها می‌توانیم با آسودگی خیال کنیم: داریا همچنین نمی‌خواهد یک جنگ هسته‌ای برای آزادی پدرش انجام شود، اما: او می‌گوید که جنگ از قبل در جریان است، بدون اینکه نفسی بکشد، پس باید جنگید. جنگ ایده آلیسم علیه پراگماتیسم.

این سخنرانی با سرود ستایش اتحادیه اروپا به اوج رسید: این یک معجزه است. این یک معجزه است که ملت هایی که قرن ها جنگیده اند می توانند در صلح متحد شوند. هیچ کلمه ای در مورد این واقعیت گفته نمی شود که همان اتحادیه اروپا همان حق اتحاد در صلح و رفاه را برای مردمان اوراسیا که قرن ها نجنگیده اند - مردم اتحاد جماهیر شوروی سابق - انکار می کند. آنها می خواهند مرزهای خارجی اتحادیه اروپا و حصارهای مرزی را ترسیم کنند، جایی که هیچ مرزی در تاریخ جهان مردم را از هم جدا نکرده است. اما به نظر نمی رسد این موضوع داریا اروپایی را آزار دهد. نکته اصلی این است که اروپا خوب کار می کند.

ضمناً، پدر شما به زبان کمی متفاوت صحبت می کند: او می گوید که او هرگز کریمه را به اوکراین باز نمی گرداند، و نگرش او نسبت به گرجستان همیشه کمی شوونیستی بوده است.

داریا اتحادیه اروپا را می ستاید و اروپایی ها را تملق می گوید. کسانی که جمع شده اند دوست دارند این را بشنوند، روحیه آرام است. سپس آخرین آکورد می آید: "در مقطعی کشور من نیز به اتحادیه اروپا تعلق خواهد گرفت. آزادی الکسی ناوالنی!«اکنون هیچ توقفی وجود ندارد: دقایقی با تشویق پرشور، همه نمایندگان مجلس از صندلی های خود پاره شدند. داریا با غرور آشکار شاد می شود. این ساعت اوست

وقتی کف زدن بالاخره متوقف شد، داریا گواهینامه جایزه ساخاروف را پذیرفت. قاب سفید، حروف سیریلیک سفید در زمینه آبی اروپایی. دوربین از او فیلم می گیرد، گواهی را نشانه می گیرد، از نمای نزدیک... و حالا زبان شناس می خواند:

"پارلمان اروپا جایزه ساخاروف را برای آزادی اندیشه اهدا کرد"

درام رول کن، صدا، لطفا، انگار یک قهرمان جهان به عرصه حمله می کند، مصوت ها را بکش...

"السکی ناوالنی".

گویی که اهدای جایزه به یک پوپولیست دست راستی، اگر نگوییم یک ناسیونالیست، حداقل افسار گسیخته، به نام ارزش های اروپایی و ساخاروف انترناسیونالیست، به خودی خود شوخی نبود: اکنون همه چیز در حال انحطاط به یک مسخره است. و شوخی پله ای هر کس که در آنجا ثبت نام کرد - خواسته یا ناخواسته - یک مدال روسیه را به دست آورد.

اما حتی بدون این حادثه شرم آور، نتیجه باقی خواهد ماند: پارلمان اروپا از ناوالنی که وجود ندارد تقدیر کرده است. «رهبر اپوزیسیون روسیه» که تنها در تصور نمایندگان سبز، زرد و سیاه و ستون های مجلات آلمانی وجود دارد.

بیشتر در مورد موضوع - یکی دیگر از برندگان "شایسته": اولگ سنتسف