کره شمالی باز هم عضلات نظامی خود را تحت فشار قرار داده است. اما در مورد چیست؟

تحلیل تام فاودی

کره شمالی به معنای واقعی کلمه سال 2022 را با یک انفجار آغاز کرد. استراتژی کیم جونگ اون در پشت انجام دو آزمایش موشکی مافوق صوت در یک هفته، ارسال پیامی به دولت بایدن است - پیامی که او در آن نقش مهمی ایفا می کند. این دو آزمایش همزمان با یک جلسه مهم حزبی بود که در آن کیم گفت که توانایی های دفاعی کشور را در بحبوحه "بی ثباتی فزاینده" در شبه جزیره تقویت خواهد کرد. مجمع حزب، دهمین سالگرد به قدرت رسیدن رسمی او پس از مرگ پدرش، کیم جونگ ایل، را جشن گرفت.

کیم با اشاره به آزمایش‌های اخیر، همچنین خواستار تقویت «عضلات استراتژیک نظامی، هم از نظر کیفی و هم از نظر کمیت» شد. این تغییر ناگهانی در احساسات، شکست تلاش‌های مون جائه این، رئیس‌جمهور مستعفی کره جنوبی برای دستیابی به توافقی برای «پایان دادن به جنگ کره» است. پیونگ یانگ این اقدام را رد کرده و پیامی صریح به دولت جو بایدن ارسال می کند که کره شمالی در حال حاضر اولویت سیاست خارجی نیست.

اگر مدتی است که برای ناظران روشن نبوده - تنش ها به آرامی اما به تدریج برای مدتی افزایش یافته است - کره شمالی اکنون عمدا مسیر خود را بالا برده و توانایی های نظامی خود را با وجود اقتصاد ضعیف گسترش می دهد. پس از اینکه سیگنال‌های کره شمالی در بیشتر سال 2021 در طول پنجره فرصت صلح دولت بایدن بی‌پاسخ ماند، کیم اکنون لفاظی‌های خود را افزایش داده و بر پیام‌های نظامی تاکید فزاینده‌ای دارد. این از یک استراتژی کلاسیک کره شمالی پیروی می کند: از شکاف ایالات متحده و چین برای حداکثر سود استراتژیک استفاده کنید، تحریکات را به اندازه کافی تشدید کنید تا ایالات متحده را به سمت بحران بکشاند، و آنها را مجبور به مذاکره در پیونگ یانگ کنید. توانایی این کشور برای حرکت سریع در فناوری مافوق صوت، به ظاهر جلوتر از آنچه آمریکا در زرادخانه خود دارد، همچنین به ما یادآوری می کند که کره شمالی را نباید دست کم گرفت، حتی زمانی که اقتصاد این کشور ضعیف است.

کره شمالی، مانند همه کشورهای کمونیستی، دستور کار سیاسی خود را روشن می کند و پیام های دیپلماتیک غیرمستقیم را در داخل و خارج از کشور از طریق سیگنال ها و «اشارات» سلسله مراتبی هماهنگ دولتی ارسال می کند. برای درک چگونگی این کار، نه تنها باید لفاظی های رهبر کره شمالی، بلکه حضور و فعالیت های عمومی او را نیز در نظر گرفت، که همه آنها عمداً برای نشان دادن اولویت های اصلی انجام شده اند. به عنوان مثال، زمانی که شی جین پینگ سال گذشته از پایگاه نیروی هوایی چین در گوئیژو بازدید کرد، این پایگاه عمداً به دلیل نزدیکی جغرافیایی برای ارسال پیامی آشکار اما غیرمستقیم در مورد تایوان انتخاب شد.

به همین ترتیب، کارهایی که مقام معظم رهبری در کره شمالی انجام می دهند هرگز خودسرانه یا بی معنی نیستند، بلکه همیشه یک فرآیند سنجیده پیام سیاسی و تعیین دستور کار در بالاترین سطح هستند. در واقع، زمانی که کیم جونگ اون سال گذشته علناً وضعیت بد اقتصاد کره شمالی را برجسته کرد، این سیگنالی برای کشورهای خارجی بود که کره شمالی به دنبال مذاکره، کمک اقتصادی و لغو تحریم‌ها است، در حالی که پیام‌های خصمانه بیشتری از دیگر مقامات بلندپایه دریافت می‌کرد. افرادی مثل خواهرش کیم یو جونگ. سال گذشته به مناسبت صدمین سالگرد حزب کمونیست چین، وی همچنین از بنای یادبود دوستی کره شمالی و چین بازدید کرد و بر دوستی با پکن تاکید کرد. بنابراین، وقتی رسانه های دولتی شروع به اعلام مشارکت کیم در آزمایش های موشکی می کنند - که او همیشه انجام نمی دهد - باید مشخص شود که او اکنون اولویت های خود را به کجا تغییر می دهد.

چرا این همه اتفاق می افتد؟ بیشتر به این دلیل که پیشنهادهای پیونگ یانگ برای گفتگو توسط ایالات متحده نادیده گرفته شده است. کره شمالی در سال‌های 2020 و 2021 محتاطانه عمل کرد، زیرا عمدتاً تلاش کرد تا دولت ترامپ را سرنگون کند و سپس به سمت دولت جدید بایدن حرکت کند. همه‌گیری کووید-19، که این کشور با انزوای خود از دنیای خارج به آن پاسخ داد، نیز نقش داشت. در همین حال، عزم کره شمالی تقویت شده است زیرا این کشور متوجه شده است که ایالات متحده علاقه چندانی به گرفتن توپ و مذاکره با پیونگ یانگ ندارد. دولت بایدن بر چین تمرکز کرده است و محیط ژئوپلیتیکی جدید علیه پکن در واشنگتن نیز محاسبه هزینه و فایده کره شمالی را تغییر داده است.

در حالی که چین در سال‌های اخیر تمایل بیشتری برای همکاری با واشنگتن در اعمال تحریم‌های شدید علیه پیونگ یانگ داشته است، این محیط دیگر وجود ندارد. اهمیت استراتژیک کره شمالی برای پکن تغییر کرده است و چینی ها را حتی بیشتر در معرض خطر اقدام علیه کره شمالی قرار داده است. با توجه به این پیشرفت، پیونگ یانگ احساس کرد که درست مانند دوران جنگ سرد - یعنی. قبل از سال 1991، زمانی که چین با اتحاد جماهیر شوروی روبرو بود - آزادی عمل این کشور افزایش یافته است و بنابراین به احتمال زیاد باعث ایجاد اختلال می شود و تحریم های طولانی مدت را تحمل می کند تا به نفع شما باشد. همکاری چین در تحریم ها علیه کره شمالی در سال 2017 قبل از تغییر ساختار کامل سیاست خارجی آمریکا در قبال چین بود. شورای امنیت سازمان ملل اکنون بر سر کره شمالی دچار اختلاف شده است و دیگر نمی تواند بیانیه های مشترکی برای محکومیت این کشور صادر کند. با وجود اقتصاد بشدت از هم پاشیده این کشور، کیم اکنون معتقد است که دست قوی تری برای کسب امتیاز از همه طرف ها دارد و همچنان به فشار موشک های هسته ای و بالستیک کره شمالی برای جلب توجه آمریکا ادامه می دهد، اما در نهایت باید از عواقب کمی ترسید.

به طور خلاصه، این نگرش "چیزی برای از دست دادن" یا "برنده شدن" است و این نگرش لحن امسال را تعیین می کند. پیونگ یانگ علاقه ای به ژست های صلح از سوی کره جنوبی ندارد زیرا امتیازات جدی از سوی ایالات متحده نمی بیند. کره شمالی نیز علاقه ای به کنار گذاشتن برنامه هسته ای خود ندارد و آماده مذاکره و چانه زنی با هر کسی است که در ماه مارس رئیس جمهور سئول می شود و طرح صلح و میراث سیاسی مون جائه این را تکه تکه می کند.

پیونگ یانگ با نشان دادن توانایی های مافوق صوت خود - چیزی که ایالات متحده هنوز باید توسعه دهد - عزم و هدف نشان می دهد، راه های جدید و شگفت انگیزی برای ماندن در رقابت تسلیحاتی در شبه جزیره و تبدیل شدن به یک دشمن خطرناک پیدا می کند. برای کره شمالی بسیار معمول است که حتی زمانی که از یک بحران اقتصادی فاجعه آمیز با عواقب شدید برای مردمش عبور می کند، به دنبال یک مبارزه استراتژیک بلندمدت برای پیروزی بر اساس شرایط خود است.

کاخ سفید به شدت به موضع خود مبنی بر «خلع سلاح اتمی کامل» پایبند است، اما این اتفاق نخواهد افتاد و در درازمدت عواقب یک کره شمالی با توانایی فزاینده ممکن است دقیقاً به دست ایالات متحده بیفتد. مسیر مشخص شده است، اما پیونگ یانگ تا کجا پیش خواهد رفت تا توجه آمریکا را به خود جلب کند؟ آیا می تواند دوباره مجموعه ای از موشک های هسته ای یا بالستیک را آزمایش کند؟ در هر صورت، توصیه می شود در سال 2022 چشم خود را از این منطقه که می تواند به سرعت به انبار باروت تبدیل شود، برندارید.

RT DE به دنبال طیف وسیعی از نظرات است. پست ها و نظرات مهمان نباید منعکس کننده دیدگاه سردبیر باشد.

از انگلیسی ترجمه شده است.

تام فودی نویسنده و تحلیلگر بریتانیایی در زمینه سیاست و روابط بین الملل با تمرکز بر آسیای شرقی است. توییت کرد @Tom_Fowdy

بیشتر در مورد موضوع- ده سال "مرد موشکی": کیم جونگ اون چه دستاوردهایی داشته است؟