تفسیر تام فاودی
الحاق چین به سازمان تجارت جهانی حمایت قابل توجهی از سوی ایالات متحده دریافت کرده است و پکن از آن به عنوان نقطه عطفی در مسیر اصلاحات، گشودگی به دنیای خارج و ادغام با جامعه جهانی استقبال کرده است. رئیس جمهور وقت ایالات متحده، بیل کلینتون، الحاق را به عنوان "گامی تاریخی به سوی رفاه پایدار در آمریکا، اصلاحات در چین و صلح جهانی ستود." اما دو دهه بعد، ناامیدی نمی تواند بزرگتر باشد.
پیوستن چین به این نهاد امروز آشکارا توسط سیاستمداران آمریکایی به عنوان شکست استراتژیک حیاتی ایالات متحده محکوم می شود. آنها استدلال می کنند که مشاغل و تولیدات غربی به شدت با چکش ضربه خورده است و به پکن با نیروی کار ارزان بی شمارش اجازه می دهد در تعرفه های جهانی و قوانین تجارت مشارکت کند. انتقال نیروی کار و تولید به شرق، چین را به آنچه امروز است تبدیل کرده است: یک کامیون نیمه تریلر جهانی و یک نیروگاه صنعتی.
پس جای تعجب نیست که سیاست تجاری آمریکا متعاقباً شروع به سقوط کرد. تجارت آزاد در حال حاضر در محافل سیاسی بد تلقی می شود، مشاغل آمریکایی ترجیح داده می شوند و دستورالعمل هایی مانند ممنوعیت واردات همه محصولات ساخت سین کیانگ و لیست سیاه شرکت های چینی در حال اجرا هستند.
این باور که چین کاملاً ایالات متحده را در تجارت شکست داده است به یک اجماع توده ای در غرب تبدیل شده است. سردبیر کسب و کار بی بی سیفیصل اسلام اخیراً مقاله ای با عنوان «چگونه غرب چین را به ناهار دعوت کرد» منتشر کرده است که به صورت عمیق تحلیلی به بررسی آنچه پس از آن روز سرنوشت ساز در دسامبر 2001 رخ داد می پردازد. بی بی سی فیصل اسلام که به طور کلی نسبت به چین تعصب دارد، روزنامه نگار محترمی است که می داند چه اتفاقی دارد می افتد. اما آیا ادعاهای او درست است؟
چیزی که اغلب در این داستان نادیده گرفته می شود این است که مدت ها قبل از سال 2001 شروع شد و به زمانی برمی گردد که چین برای دهه ها "چاله شکافی" در اقتصاد جهانی بود. چین پرجمعیت ترین کشور جهان بود، اما بافت انقلابی مائوئیسم آغازگر یک سیستم بسته و تحت سلطه دولت بود. علاوه بر این، چین از غرب بیگانه شده بود و با آن درگیر بود.
در سال‌های بعدی مائو، ایالات متحده فرصتی را دید تا بین پکن و اتحاد جماهیر شوروی تعادل برقرار کند، که با سفر معروف نیکسون به چین در سال 1972 آغاز شد. این سفر زمینه را برای "باز شدن" چین پس از مرگ مائو در سال 1976 ایجاد کرد. جانشین دنگ شیائوپینگ
واشنگتن با تشویق این روند متقاعد شد که چین در مسیر اجتناب ناپذیر لیبرالیزاسیون سیاسی قرار دارد و سرمایه داری و اقتصاد بخشی جدایی ناپذیر از این تحول هستند. از نظر ایدئولوژیک، ثروت قرار بود شرایطی ایجاد کند که به آزادی بیشتری نیاز داشته باشد، همانطور که در کشورهای مستبد و دست راستی آسیایی مانند کره جنوبی، تایوان و سنگاپور که در طول جنگ سرد مورد حمایت ایالات متحده بودند، اتفاق افتاد. برای غرب، پمپاژ پول به چین یک وعده بزرگ، هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی، برای الدورادو بود. گشایش «اقتصاد بازار سوسیالیستی» چین نه تنها تولید ارزان، بلکه بازار داخلی با پتانسیل عظیم را نیز ارائه کرد.
از طریق این فرآیند، چین به سنگ بنای جهانی شدن مدرن و ساختار اقتصادی جدید پس از جنگ سرد تبدیل شد که به بنیادگرایی نئولیبرالی بازار آزاد در دهه 1980 تبدیل شد. فرسایش صنعت و تولید یک سیاست عمدی غرب بود، بنابراین چین چیزی «دزدید». مارگارت تاچر و رونالد ریگان دو محرک اصلی این حرکت‌ها بودند و معتقد بودند که سیاست‌های حمایت‌گرایانه، تورم فزاینده و اتحادهای ناخوشایند برای توسعه اقتصادی مضر است و فضایل بازار آزاد رفاه را برای همه به ارمغان می‌آورد.
از قضا، چین کمونیستی به ذینفع اصلی این توسعه تبدیل شده است و کسانی که از این روند حمایت می‌کنند هرگز نمی‌توانستند تصور کنند که شرکت‌های غربی چین را بازاری مهم‌تر از بازار داخلی خود ببینند. سال 2001 فقط یک نقطه عطف در توسعه بود، نه یک نقطه شروع.
اما آیا این بدان معناست که چین "از تغذیه کننده غربی می خورد"؟ از زمان روی کار آمدن دولت ترامپ، ظهور پکن اغلب به عنوان یک بازی حاصل جمع صفر به تصویر کشیده شده است که چین به قیمت کشورهایی که با آنها تجارت می کند برنده می شود - اما این دیدگاه گمراه کننده است. ادغام چین در اقتصاد جهانی میلیاردها قرارداد برای شرکت های غربی به ارمغان آورده است که در هیچ جای دیگری نمی توان آن را به دست آورد. گفته می شود "یارانه های صنعت داخلی" چین بازار غرب را تضعیف می کند، در حالی که شرکت های غربی در واقع در چین سرمایه گذاری می کنند تا ارزان به غرب صادرات کنند.
علاوه بر این، الحاق چین به WTO بزرگترین بازار صادراتی جهان را باز کرده، منابع جدید سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را ایجاد کرده، قیمت‌ها و تورم را پایین نگه داشته، به رونق مصرف غربی دامن زده و به طور غیرمستقیم هجوم گردشگران و دانشجویان چینی به غرب را تقویت کرده است. ادعای اینکه چین پول را از غرب "مکیده" تفسیر نادرستی از تاریخ است. چین به سادگی جایگاه طبیعی خود را در اقتصاد جهانی که به طور سنتی همیشه داشته است، گرفته است، اما از دهه ها انزوا، بی ثباتی، فقر و درگیری محروم بوده است.
اکنون بسیاری در غرب هستند که می خواهند چرخ زمان را به عقب برگردانند، مشاغل را به خانه بازگردانند و به نوعی رقابت قدیمی خود را بازگردانند، اما این برخلاف قوانین اقتصاد و واقعیت های بازار است. در ذات سرمایه داری این است که همیشه برای بزرگترین بازار، بیشترین تقاضا و کارآمدترین عرضه تلاش کند. همانطور که اغلب و به طور ناآگاهانه ادعا می شود، این هیچ ارتباطی با "کلاهبرداری و سرقت CCP" ندارد.
پس جای تعجب نیست که 20 سال پس از الحاق چین به WTO، پکن به قهرمان اصلی تجارت آزاد چندجانبه و باز بودن اقتصادی تبدیل شده است، در حالی که ایالات متحده به حمایت گرایی، تهمت های بدخواهانه و شیوه های رقابتی مضر متوسل شده است. بازاری با 1.4 میلیارد مصرف کننده که پتانسیل مصرف آن حتی به اوج خود نرسیده است، همیشه تأثیر بیشتری نسبت به بازاری با 320 میلیون نفر خواهد داشت.
از قضا، این ایالات متحده است که انگشت اتهام را به سمت نظم موجود در تجارت جهانی و علیه سیستم نئولیبرالی جهانی که ایجاد کرده است نشانه می رود. بنابراین، آیا چین واقعاً از فیدر غربی می خورد؟ نه این نیست. اما چین قطعا میز شامی است که آمریکا و متحدانش برای این کشور آماده کرده اند.
RT DE به دنبال طیف وسیعی از نظرات است. مشارکت مهمانان و نظرات نباید منعکس کننده دیدگاه تیم تحریریه باشد.
از انگلیسی ترجمه شده است.
تام فودی نویسنده و تحلیلگر بریتانیایی در زمینه روابط سیاسی و بین المللی با تمرکز بر آسیای شرقی است. زیر توییت کرد @Tom_Fowdy
بیشتر در مورد موضوع - چین و روسیه آماده پایان دادن به سلطه آمریکا در بازارهای مالی جهانی هستند
[ad_2]
مقالات مشابه
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- استوانه مدرج شیشه ای چیست ؟
- خرید کیف - سایت فروشگاه مونزا
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- تقریباً نیمی از کسانی که در خانه های سالمندان قرار می گیرند دوباره به مراقبت اجتماعی نیاز دارند - RT DE
- چین نادیده آمریکا تهدیدات و ادعاهای قدرت های جدید بیش از هنگ کنگ
- 'آنها را به کشتن مادران: شوک سرزنش چرخش پس از افغانستان, بیمارستان, حمله
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- مالزی تایید بیشتر coronavirus موارد مهاجر در بازداشتگاه
- بوربوک و بلینکن روسیه را با "عواقب گسترده" تهدید می کنند - RT DE