ایالات متحده در حال اعمال فشار بر امارات برای چین است - RT DE
[ad_1]
توسط تام فاودی
حدود یک هفته پیش، شایعاتی در رسانه ها منتشر شد مبنی بر اینکه چین در حال ساخت یک "تاسیسات نظامی مخفی" در امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) است، چیزی که واشنگتن متوقف شده است. به سختی می توان باور کرد که چین توانسته است به اصطلاح "ساختمان مرتفع" را بدون کشف در یک کشور خارجی برپا کند، اما رسانه های غربی آن را به عنوان یک واقعیت معرفی کردند.
اخیراً گزارش‌های مشابهی منتشر شده است که پکن را متهم می‌کند که می‌خواهد تأسیسات نظامی «مخفی» از جمله یکی در کامبوج و دیگری در گینه استوایی بسازد.
بنابراین ایالات متحده - کشوری با صدها پایگاه نظامی در خارج از کشور در سراسر جهان - معتقد است که پکن حق هیچ پایگاه نظامی را ندارد. با در نظر گرفتن این موضوع برای امارات متحده عربی، این در مدل گسترده‌تری قرار می‌گیرد که در آن به نظر می‌رسد واشنگتن قصد تضعیف روابط چین با پادشاهی نفت‌خیز را دارد.
این کشور سال‌ها یک "شریک استراتژیک" مهم ایالات متحده بوده است، اما به طور فزاینده‌ای به روی پکن باز است، که با داغ شدن رقابت ژئوپلیتیکی ایالات متحده و چین، آن را در موقعیت دشواری قرار می‌دهد. دولت بایدن پیش از این فروش F-35 به امارات را مشروط به حذف شرکت چینی هوآوی از شبکه 5G توسط ابوظبی کرده بود، تقاضایی که ظاهراً هنوز برآورده نشده است.
چرا امارات از نظر استراتژیک بسیار مهم است؟ به عنوان یک تحت الحمایه سابق بریتانیا که در دهه 1970 استقلال یافت، دولت جدید بقای سیاسی و شکوفایی خود را از طریق "حمایت" با غرب تضمین کرد. ایالات متحده و متحدانش در ازای حمایت از اهداف سیاسی غرب در خاورمیانه و تأمین ذخایر فراوان نفت، امنیت سیاسی این کشور کوچک را در برابر دشمنانش مانند ایران و عراق فراهم کرده‌اند. در نتیجه، امارات متحده عربی به معنای واقعی کلمه به عنوان یک "محل پرتاب نظامی" در منطقه به عنوان بخشی از یک دستور خاورمیانه دوست ایالات متحده به رهبری عربستان سعودی عمل کرده است.
آنها دارای پایگاه های هوایی برای ایالات متحده و فرانسه هستند. آنها در حال خرید تسلیحات از مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا هستند و به اصرار آمریکا در حال عادی سازی روابط با اسرائیل در سال 2020 به عنوان بخشی از توافق با ابراهیم هستند. امارات متحده عربی به دلیل داشتن میادین نفتی به ثروت عظیمی که دارد معروف است.
اما جهان در حال تغییر است. از آنجایی که جهان به آرامی به سمت خودروهای الکتریکی و انرژی های تجدیدپذیر پیش می رود، نفت دیگر منبعی تمام نشدنی ثروت برای پادشاهی ها در خلیج فارس نخواهد بود. این امر آنها را وادار می کند تا استراتژی های بلندمدتی را برای تنوع بخشیدن به اقتصاد و کسب درآمد از سایر حوزه ها در نظر بگیرند. همانطور که اخیراً در طراحی مجدد هفته سنتی کار اسلامی عربی مشاهده شد، امارات متحده عربی مدت‌هاست که به دنبال توسعه اقتصاد گردشگری و خرده‌فروشی و تبدیل شدن به یک "مرکز جهان" بوده است. برای انجام این کار، ابوظبی بیشتر استراتژی خود را بر چرخش به شرق و ایجاد روابط قوی با چین و هند فراتر از حامیان سنتی خود متمرکز کرده است.
علیرغم تنوع اقتصادی، انگیزه های کنونی امارات متحده عربی و استراتژی شرقی با این واقعیت تأکید می شود که این کشور در حال حاضر انرژی بیشتری به چین می فروشد تا به ایالات متحده، و نفوذ سنتی واشنگتن را تضعیف می کند.
علاوه بر این، امارات بخشی از طرح کمربند و جاده است، سرمایه گذاری های قابل توجهی در چین انجام داده است، تجارت با چین را گسترش داده و یکی از مشتریان اصلی هواوی است. آنها به چین به عنوان اولین نقطه تماس برای واکسن ها تکیه کردند و اغلب از موضع پکن در مورد سین کیانگ حمایت کردند. از منظر استراتژیک، رهبران اماراتی معتقدند که توسعه روابط با یک دموکراسی غیرلیبرال دیگر که مستقل از غرب است، منافع و ضمانت های سیاسی بلندمدتی را ارائه می دهد. به طور کلی، این به معنای حرکت واضح به سمت چین است.
این ارتباط نزدیک‌تر در حال عبور از خطوط قرمز ایالات متحده است. امارات متحده عربی در یک موقعیت استراتژیک در خلیج عمان قرار دارد که به اقیانوس هند می ریزد، به این معنی که وابستگی سیاسی آنها برای تلاش واشنگتن برای تسلط بر چین در اقیانوس هند و اقیانوس آرام مهم است.
علاوه بر این، امارات از تامین کنندگان تسلیحات سنتی خود دست کشیده است و برای مثال از پهپادهای چین و روسیه لذت می برد. این تحولات ایالات متحده را نگران کرد که قدرتش بر «مشتری» دیرینه منطقه ای خود تضعیف شود. این امر به مخالفت با نقش چین در منطقه منجر شده است.
همانطور که اشاره شد، این شامل تلاش برای فشار دادن به فروش F-35 به امارات در ازای خلاص شدن از شر هواوی است - معامله ای که هنوز نهایی نشده است - و اکنون این ادعا که پکن تلاش کرده است برای ساخت مورد توجه قرار نگیرد. یک مرکز نظامی در کشور
با این حال، آنچه واشنگتن دست کم می گیرد، این واقعیت است که به نظر می رسد کشوری مانند امارات دیگر نمی خواهد فقط روابط استراتژیک با مشتری داشته باشد. آنها می خواهند آزادی سیاسی برای خود ایجاد کنند، با شرکای بسیار زیادی که می توانند از آنها سود ببرند، و این شامل تنوع در غرب می شود. در بحبوحه جنجال بر سر جنگنده F-35، ماکرون رئیس جمهور فرانسه هفته گذشته به کشور آمد و با امارات متحده عربی برای خرید بیش از 80 هواپیمای رافال معامله کرد. مکرون خواهان انتقام گیری از مناقشه AUKUS بود که در آن ایالات متحده استرالیا را مجبور کرد به طور ناگهانی معامله خود با فرانسه برای خرید زیردریایی های هسته ای خود را به حالت تعلیق درآورد. ابوظبی بعداً این موضوع را رد کرد که این قرارداد برای «جایگزینی» F-35 آمریکایی بود، اما پیام به واشنگتن آشکار بود. در همان هفته، امارات یک مقام ارشد را برای مذاکره به ایران فرستاد و خبرهای بد بیشتری را برای ایالات متحده به همراه داشت. هر دو حادثه نشان می دهد که نفوذ واشنگتن بر کشور رو به کاهش است.
ایالات متحده در تلاش است تا چین را از امارات خارج کند، اما بعید است که موفق شود. واشنگتن بارها تلاش کرده است که متحدان و شرکای خود را وادار کند تا آنها را با امور چین هماهنگ کنند، به ویژه در رابطه با وابستگی های امنیتی. در اروپا، این معمولاً کارساز بود و فرض بر این بود که امارات نیز که مدت‌ها به حسن نیت ایالات متحده وابسته بود، پیروی خواهد کرد.
با این حال، ابوظبی شریکی است که عمدتاً با انگیزه منافع خود به جای «ارزش‌های مشترک» است و به تدریج تمرکز خود را به بافت ژئوپلیتیکی در حال تغییر تغییر می‌دهد. مانند سایر کشورها، این کشور چین را به عنوان یک شریک سیاسی و اقتصادی مهم می بیند.
حتی اگر چین نتواند فوراً نقش نظامی ایالات متحده در امارات را به عهده بگیرد، از بسیاری جهات واضح است که واشنگتن برای بیرون راندن پکن از این کشور مشکل خواهد داشت. امارات یک دموکراسی غربی نیست. ایالات متحده نمی تواند مانند جاهای دیگر از حقوق بشر، آزادی در برابر قدرت، و دستکاری جامعه مدنی برای پیشبرد برنامه خود استناد کند. شما باید ابوظبی را متقاعد کنید که چین یک تهدید فیزیکی برای حاکمیت و امنیت ملی است و این استدلال قانع کننده ای نیست. به همین دلیل است که داستان های احمقانه ای مانند داستان پایگاه های نظامی مخفی وجود دارد.
در نهایت، ابوظبی به دنبال حفظ یکپارچگی دولتی خود و دستیابی به تنوع اقتصادی است، و اگرچه واشنگتن تاکنون برای این اهداف مهم بوده است، رهبران امارت به هر کسی که آن را پیشنهاد کند، خواه فرانسه یا چین، مراجعه خواهند کرد. به واشنگتن به دنیای چند قطبی خوش آمدید.
RT DE به دنبال طیف وسیعی از نظرات است. مشارکت مهمانان و نظرات نباید منعکس کننده دیدگاه تیم تحریریه باشد.
تام فودی نویسنده و تحلیلگر بریتانیایی در زمینه روابط سیاسی و بین المللی با تمرکز بر آسیای شرقی است. زیر توییت کرد @Tom_Fowdy
بیشتر در مورد موضوع - بیربوک خواهان "مشکلات" بیشتر در برابر چین است - پکن در مورد رویارویی هشدار داد
