روسیه انتظار دارد نسل کشی مردم شوروی در طول جنگ جهانی دوم به رسمیت شناخته شود - RT DE

جمعیت اتحاد جماهیر شوروی سابق هنوز بر پیامدهای جمعیتی جنگ نابودی غلبه نکرده است. اما این تنها چیزی نیست که باعث شده روسیه به طور قانونی عملیات روسیه را در طول جنگ جهانی دوم به عنوان یک اقدام نسل کشی به رسمیت بشناسد.

بر اساس منابع مختلف، اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ بزرگ میهنی خود در برابر تهاجم آلمان نازی بین 13.5 تا 18 میلیون غیرنظامی را از دست داد، در حالی که تعداد کل قربانیان این جنگ حدود 27 میلیون نفر از شوروی سابق بود. بر اساس تجزیه و تحلیل های دقیق، کارشناسان انجمن تاریخی روسیه تمایل دارند بر این باورند که 18 میلیون غیرنظامی قربانی "اقدامات خصمانه" هستند. و تخریب عمدی توسط مهاجمان هیتلر و متحدان آنها. سیاستمدار حزب حاکم روسیه متحد، دیمیتری پوشکوف، عضو قدیمی شورای عالی، موضوع به رسمیت شناختن این کشتار چهار ساله را به عنوان نسل کشی در صحنه بین المللی می داند:

ما می توانیم موضوع به رسمیت شناختن را در سطح بین المللی مطرح کنیم، زیرا نمی توان این واقعیت را رد کرد. (...) شواهد فراوانی از کشتار عمدی غیرنظامیان وجود دارد. و این نسل کشی است.»او در یک پخش از رادیو وستی اف ام گفت.

وی تاکید کرد که تعداد قربانیان مردم شوروی بسیار بیشتر از تعداد سایر مردم است. آنها به این دلیل کشته شدند که به مردم شوروی و به عنوان شهروندان اتحاد جماهیر شوروی تعلق داشتند. وی گفت کمیته تحقیقات روسیه و دادستان ارشد در حال حاضر سخت در حال کار برای روشن کردن شرایط مربوط به تیراندازی های دسته جمعی هستند.

اولین نتایج این کار با تصمیم دادگاه در اکتبر 2020 در منطقه نووگورود در شمال غربی روسیه ارائه شد. اعدام دسته جمعی نزدیک به 4000 غیرنظامی در شستیانا گورکا توسط نیروهای ضربت نازی و پلیس کمکی اکنون به عنوان نسل کشی علیه جمعیت شوروی به رسمیت شناخته شده است.

این تحقیقات با هدف اختلاس عاملان از قربانیان آنها انجام می شود. این مشاور گفت: "ما باید به هر واقعیت، هر نام نگاه کنیم. و روشن کنیم که چه کسی مسئول اعمال نسل کشی است. زیرا امروز برخی از کشورها ادعا می کنند که قربانی رژیم نازی هستند، حتی اگر در واقع متحدان آلمان باشند." وزیر فرهنگ ولادیمیر مدینسکی در مقاله مفصلی که توسط RT DE ترجمه و منتشر شد.

در طول جنگ جهانی دوم، سه نسل کشی بین المللی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد - یهودیان (6 میلیون قربانی)، سینتی ها و روماها (حداقل 200000 تا احتمالاً 1.5 میلیون نفر) و صرب ها (بین 200000 تا 800000)، اما نه و نابودی سیستماتیک غیرقانونی ها. جمعیت یهودی شوروی. او همچنین به «پیامدهای گسترده جمعیتی جنگ» و تلفات غیرمستقیم جمعیت تقریباً 23 میلیون نفر اشاره می کند. این گروه عمدتاً شامل معلولان جنگی است که به طور نارس فوت کرده اند و همچنین کودکان متولد نشده در نتیجه رنج نظامی.

اما این فقط در مورد این اعداد خفه کننده نیست. از این گذشته، خود اتحاد جماهیر شوروی و بعداً روسیه، ده ها سال است که هیچ گامی برای به رسمیت شناختن این نسل کشی برنداشته اند. این عمدتاً به این دلیل است که هزاران نفر از مجرمان از نزدیک به عنوان اعضای پلیس کمکی و دیگر تشکل‌هایی که با نازی‌های آلمان همکاری می‌کنند، آمده‌اند. از این گذشته، انسان نمی خواست با پذیرش کامل این جنایات، صلح اجتماعی و دوستی بین ملت ها را به خطر بیندازد. اکنون آن زمان ها تغییر کرده است:

«اکنون یک نبرد کامل برای همه چیز وجود دارد - سیاست، تاریخ، ایدئولوژی. نقش کشور ما در تاریخ جنگ جهانی دوم هرگز به اندازه اکنون مشکوک نبوده است. اکنون اسناد قانونی وجود دارد که نقش ما را در جنگ جهانی دوم زیر سوال می برد! اگر ثابت کنیم که نسل کشی علیه مردم شوروی رخ داده است، دیگر نمی توان این نقش را رد کرد.سناتور پوشکوف ادعا می کند.

این نیز با توجه به تغییر اساسی در سیاست تاریخی اوکراین مهم است. او به تمایل به تلاش برای ایجاد سلسله مراتب خاصی از قربانیان در آگاهی تاریخی از طریق گفتمان قربانی تعریف شده قومی اشاره می کند. درخواست اوکراین از آلمان برای برپایی بنای یادبود فقط برای قربانیان اوکراینی جنگ جهانی دوم یکی از آنهاست.

«این تلاش برای تفرقه بین مردم ما به ویژه در اوکراین مشهود است. ما قربانیان مشترک داریم. وقتی از نسل کشی مردم شوروی صحبت می کنیم، در مورد این واقعیت صحبت می کنیم که با هم جنگیدیم، قبل از فاشیسم نجات یافته جهان را به اشتراک گذاشتیم و با هم فداکاری کردیم.پوشکوف می گوید.

این سیاستمدار به اقدامات قانونی بیشتر روسیه یا قطعنامه های پارلمانی برنامه ریزی شده با هدف به رسمیت شناختن بین المللی نسل کشی اشاره نکرد. اما کار اجتماعی در این پروژه قابل لمس است. یک طومار رسمی در وب سایت chande.org با 33000 امضا تا کنون آغاز شده است. انجمن های حقوقی کار مقدماتی را انجام می دهند. بررسی این اسناد نشان می دهد که مورخان، سیاستمداران و حقوقدانان روسی در این مورد یک صدا صحبت می کنند.

دنیس سادوونیکوف، رئیس کمیسیون میراث حقوقی جنگ جهانی دوم، در مقاله‌ای نوشت: شناسایی یک تشریفات قانونی نیست، بلکه یک تعهد اخلاقی در قبال قربانیان بی‌گناه است. او گفت: دیر کردن بهتر از هرگز نرسیدن است. او همچنین به رسمیت شناختن نسل کشی را به عنوان یک عملیات نجات برای "میراث قانونی ادامه جنگ جهانی دوم" می داند که با "تلاش های مختلف برای جعل و دستکاری افکار عمومی" تهدید می شود.

بیشتر در مورد موضوع - فراموشی غرب در مورد نقش شوروی در شکست نازی ها عناصر نگران کننده ای دارد